Nie bierz sobie tego tak bardzo do siebie. Tak czasami bywa po prostu. Nawet najlepszym kierowcom zdarza się stłuczka. Mój tata jest instruktorem nauki jazdy. Miał 30 lat bezszkodowej jazdy, mandatu nawet nigdy nie dostał, strasznie ciśnie o bezpieczną jazdę i bycie uważnym za kierownicą.
Miał, bo w zeszłym roku się spieszył, zagapił i przydzwonił w kogoś na parkingu :D A nie uważam, żeby mój tata był złym kierowcą. No po prostu zdarza się najlepszym.
Pamiętaj, że jak nikomu się nic nie stało, to to najważniejsze. Staraj się po prostu zachować większą ostrożność przy kolejnych jazdach.

Ja pierwsza kolizje zaliczyłam po 10 latach jazdy, za to od razu z grubej rury z autobusem MPK. Poza wymianą błotnika, zderzaka, nadkola i reflektora w moim aucie i lekkim zarysowaniu autobusu, nic się nie stało. Mąż posadził mnie za kółko swojego auta od razu w ten sam dzień, bo "jak spadniesz z konia, to musisz od razu wrócić na siodło". Było trochę leku na początku, ale z czasem przeszło. Myślę, ze Ty potrzebujesz sobie odpuścić. Doszło do kolizji, ok. Co jeśli dojdzie do następnej? Trochę stresu i wydatków (auto do naprawy/ kasacji, droższe ubezpieczenie). No i co? Świat się nie skończy, prawda? Oczywiście zdarzają się też wypadki, gdzie ktoś ucierpi, ale takie wjechanie komuś w tyłek przez zagapienie raczej rzadko się tak kończy. Zluzuj. I jeździj jak najwięcej

"zaczynam studia w większym mieście, gdzie będę musiała się poruszać samochodem"
Może jednak komunikacja miejska? 🤔

Ja byłam kiedyś w sytuacji, że to we mnie wjechano. Tir. Teraz jak ktokolwiek za mną jedzie mam flashbacki i strach, że znowu ktoś we mnie wjedzie. Ale z drugiej strony myślę, że nie mogę się poddawać, że nie po to tyle pieniędzy wydałam, żeby teraz być pasażerem