@Postac chyba nie widziałaś nigdy jak w komunikacji ludzie potrafią toczyć wojny o miejsce. Są takie starsze osoby, które robią koszmarne awantury realnie o nic. Sama widziałam parę takie akcje. Raz nawet widziałam jak starsza pani się dosłownie rzuciła na dziewczynę, która siedziała i cud, że jej nie uderzyła taka była agresywna. Bo ta pani uważała, że ta dziewczyna powinna ustąpić miejsca innej starszej pani i w ogóle olała, że ta starsza pani nie chciała tego miejsca od początku. No ale igrzyska śmierci o miejsce w tramwaju były. I nie dało się tej kobiety uspokoić żeby dała dziewczynie spokój.

Sporo osób wybiera taki pasywno-agresywny sposób żeby chamsko komentować, zawstydzać jak ktoś siedzi, rzeczywiście potrafią stać nad człowiekiem i patrzeć potępiająco - widziałam takie akcje. A przecież można po prostu normalnie się odezwać z prośbą. Wcale się nie dziwię, że ludzie na takie agresywne postawy nie reagują.

XD Jak była w stanie przejść chociażby odcinek z przystanku do autobusu, to była też w stanie przejść odległość metra czy dwóch do kolejnego miejsca. Tak samo nie wiem jak Ty dotarłaś później z tego autobusu do domu/mieszkania, skoro nie byłaś w stanie - jak twierdzisz - dostać się w autobusie do dalszych miejsc. Pewnie na latającym dywanie albo w lektyce.

Miałam problemy z równowagą w jadącym autobusie, nie z poruszaniem się. Istniało za duże ryzyko, że się wywalę, na stopniac, na wielki brzuch, ciągnąc za sobą dziecko. Co innego chodzić po płaskim i stabilnym, a co innego w autobusie. Z poruszaniem się jako takim nie miałam problemów żadnych.

Widziałam wojny w autobusach i tramwajach, za dużo nimi jeździłam. Po prostu nie zakładam negatywnych chęci od razu, a tutaj widzę logiczne wytłumaczenie, dla którego emerytka jednak mogła nie chcieć pójść dalej. Na żywo na pewno dało się ocenić lepiej sytuację, ale z samego tekstu niekoniecznie.

Miałam problemy z równowagą w jadącym autobusie, nie z poruszaniem się. Istniało za duże ryzyko, że się wywalę, na stopniac, na wielki brzuch, ciągnąc za sobą dziecko. Co innego chodzić po płaskim i stabilnym, a co innego w autobusie. Z poruszaniem się jako takim nie miałam problemów żadnych.

Trzeba było przejść, jak się zatrzymał na przystanku… problemy współczesnych dorosłych :(

Ciekawe, że osoby w pełni zdrowe i sprawne nie mogą przejść kawałek dalej, tylko wynajdą powody, dla których to inni mają tak robić.
Przeciskać się w drugą stronę, gdy wszyscy idą do wyjścia... Myślę, że może myśleć tak tylko osoba, która nigdy nie była w ciąży i nie martwiła się, że upadek, uderzenie czy uciśnięcie brzucha może mieć poważne konsekwencje dla jej nienarodzonego dziecka.

Nie zależnie od tego, czy ktoś może przejść kawałek w jadącym autobusie czy nie, naprawdę czasem wystarczy poprosić zamiast gapić się i wisieć nad kimś. Bo ten ktoś też może mieć powód, dla którego siedzi, nawet na tym konkretnym miejscu (może też nie potrafi przejść przez ten autobus), może nie widzi, że wchodzi ciężarna czy starsza osoba. Nawet może po prostu czekać aż ktoś go poprosi o ustąpienie. A jeśli nie ten człowiek, to inny ustąpi. Nie każdy problem widać, nie każdą ciążę nawet widać na pierwszy rzut oka.

Zgadzam się, że jak ktoś ma problemy i nikt mu nie ustępuje miejsca, to powinien o nie poprosić, a nie robić jakieś podchody.

Ale jak ktoś stoi przy drzwiach to nie zawsze wisi nad kimś, żeby go denerwować. Może po prostu sobie stoi, żeby nie iść dalej, a osoba siedząca dorabia sobie teorie.

@Postac, myślę, że po prostu nie miałaś okazji spotkać takich sapiących. Ja miałam tak, że dojeżdżałam do szkoły autobusem prawie pustym, dosłownie z 5 osób. I kładłam obok siebie na siedzeniu torbę i czasem instrument. I kiedyś wchodzi babsztyl i wypina dupę, tak jakby chciała usiąść na tej mojej torebce. Odruchowo go zabrałam i się uśmiechnęłam. A ta siadła, takie miny strzelając. I sobie myślę „zaraz, tu jest w ciul miejsca, po lewej, na przeciwko, no wszędzie!”. Kolejny dzień znów to samo, a siedziałam gdzie indziej. 3 dnia ja zignorowałam, a ta do mnie agresywnie „Ja tu chcę usiąść!” Ja mówię „ale jest masa innego miejsca”, „ale ja chcę usiąść tu!!! Trzymaj sobie na kolanach ten plecak, gówniaro!” Czy coś w tym stylu. Uwierzcie, że z ciężką torbą i dużym instrumentem typu gitara, wiolonczela, różne dęte, ciężko się podróżuje. Jak cię bujnie i sobie zgnieciesz to rodzice drugiego nie kupią. Ja jeszcze miałam miękki futerał niestety…

MaryL2 Mam nadzieję, że dobrze wnioskuję, że siedziałaś pod oknem, a torbę miałaś na siedzeniu od przejścia, mogłaś usiąść od przejścia a torbę położyć pod oknem, zastanawiam się, czy babka by się pchała dalej

Tak, gitara i torba od przejścia. Od okna właśnie grzało od kaloryfera. Ona tak od wejścia było widać, że szukała zaczepki, więc myślę że by się pchała, z tą dupą wypiętą 😅 w ogóle to na większe instrumenty osobno bilet się kupowało. Więc to było wliczone w cenę, że zajmuje trochę więcej miejsca. Co do torby- zdaję sobie sprawę, że takie trzymanie toreb na siedzeniu jest niekulturalne, ale naprawdę, autobus był praktycznie pusty. Gdyby tak nie było to bym trzymała na kolanach, a gitarę między nogami.

Też pamiętam taki przejazd pociągiem, dosiadłam się do jakichś znajomych, siedziałam na podłodze, taki był tłok. I jakaś babka, której nie zauważyliśmy, zamiast zapytać o miejsce zadzwoniła do kogoś i klnąc (!) żaliła się, że nikt jej nie ustępuje. Tak ostentacyjnie. Tym sposobem załatwiła sobie stanie do końca podróży 😅 bo akurat ci znajomi to byli tacy wiecie, schola, wolontariaty, przeprowadzanie staruszek przez jezdnię. I jakby tylko ją widzieli, to by się rzucili ustępować. Ale te k*rwy rzucane to i dla nich było za dużo widocznie.