Od kilku lat chorowałam na depresję. Ostatnio zmieniłam lekarza i tydzień temu byłam na pierwszej wizycie. Dowiedziałam się, że to wcale nie depresja, a lekki autyzm.
Mam 26 lat.
Życie jest piękne.
Też czekam na diagnozę. Osoby neuroroznorodne często popadają w zaburzenia psychiczne. Było dla mnie dużą ulgą gdy zacząłem chodzić na spotkania osób neurorożnorodnych i dowiedziałem się, że to nie moja wina że się "nie staram" jak inni, tylko niektóre rzeczy są faktycznie trudniejsze.
Powodzenia.
Też to u siebie podejrzewam. Często nie rozumiem co ludzie mają na myśli, zawieszam się kiedy o czymś mówię, jakbym przez chwilę odleciała gdzieś indziej, stresuje mnie hałas i tłumy ludzi, często robię dziwne miny czy gestykulacje, unikam kontaktu wzrokowego. Również mam zdiagnozowana depresję
Moja córka jest w spektrum autyzmu. Żeby padło to orzeczenie/diagnoza odwiedziliśmy całą listę specjalistów. Z doświadczenia powiem, że nie można tego stwierdzić po jednym spotkani.
Sprawdź sobie jeszcze listę zaburzeń osobowości - najlepiej sama ale też poproś kogoś bliskiego o sprawdzenie tej listy i powiedzenie czy Twoje zachowanie pasuje do jakiegoś typowego zaburzenia, a jeśli coś będzie pasowało to z tą informacją do lekarza. Piszę o tym ponieważ znany mi przypadek pokazuje, że można się leczyć 20 lat na depresję bez diagnozy zaburzenia osobowości, którego wszystkie cechy charakterystyczne występowały u znanej mi Chorej
A co to znaczy, że to nie jest depresja? Autyzm przecież nie polega na ciągłym smutku i myślach samobójczych. Jeśli tak masz, to raczej jest to i autyzm i depresja.
Myszcz
Depresja także nie polega na ciągłym smutku, może, ale zazwyczaj nie.
Spektrum autyzmu nie wyklucza depresji. Wręcz bardzo często idą one parami. To samo z Adhd. Tak, że jeśli jeden lekarz zdiagnozował depresję a drugi spektrum to wcale nie znaczy, że któryś z nich się pomylił
Też czekam na diagnozę. Osoby neuroroznorodne często popadają w zaburzenia psychiczne. Było dla mnie dużą ulgą gdy zacząłem chodzić na spotkania osób neurorożnorodnych i dowiedziałem się, że to nie moja wina że się "nie staram" jak inni, tylko niektóre rzeczy są faktycznie trudniejsze.
Powodzenia.
W jedną wizytę to ocenił? Fachura.
Też to u siebie podejrzewam. Często nie rozumiem co ludzie mają na myśli, zawieszam się kiedy o czymś mówię, jakbym przez chwilę odleciała gdzieś indziej, stresuje mnie hałas i tłumy ludzi, często robię dziwne miny czy gestykulacje, unikam kontaktu wzrokowego. Również mam zdiagnozowana depresję
Moja córka jest w spektrum autyzmu. Żeby padło to orzeczenie/diagnoza odwiedziliśmy całą listę specjalistów. Z doświadczenia powiem, że nie można tego stwierdzić po jednym spotkani.
Sprawdź sobie jeszcze listę zaburzeń osobowości - najlepiej sama ale też poproś kogoś bliskiego o sprawdzenie tej listy i powiedzenie czy Twoje zachowanie pasuje do jakiegoś typowego zaburzenia, a jeśli coś będzie pasowało to z tą informacją do lekarza. Piszę o tym ponieważ znany mi przypadek pokazuje, że można się leczyć 20 lat na depresję bez diagnozy zaburzenia osobowości, którego wszystkie cechy charakterystyczne występowały u znanej mi Chorej
A co to znaczy, że to nie jest depresja? Autyzm przecież nie polega na ciągłym smutku i myślach samobójczych. Jeśli tak masz, to raczej jest to i autyzm i depresja.
Depresja także nie polega na ciągłym smutku, może, ale zazwyczaj nie.
Zmień lekarza a zmienisz chorobę.
Spektrum autyzmu nie wyklucza depresji. Wręcz bardzo często idą one parami. To samo z Adhd. Tak, że jeśli jeden lekarz zdiagnozował depresję a drugi spektrum to wcale nie znaczy, że któryś z nich się pomylił