Nienawidzę takiego podejścia ludzi, że jak młoda dziewczyna idzie z dzieckiem to od razu jego matka. Kiedy miałam 14 lat to koleżanka mamy poprosiła, żebym wyszła z jej synkiem wtedy rocznym, na spacer do parku. Nigdy nie zapomnę tych spojrzeń starszych ludzi, i tekstu jakiejś pani "taka młoda, a już się puściła". Nawet nie powiedziała tego do mnie tylko do jakiegoś pana, który z nią był...

Chodzę na spacery z moją siostrą, która jest 10 lat starsza, też to wygląda, jakbym była jej dzieckiem. Nie usłyszałyśmy jeszcze takich komentarzy, ale myślę, że to bardzo niemiłe, nawet jeśli kuzynka byłaby twoją córcią, i się za przeproszeniem "puściłaś", bo tak można określić to co powiedziały te osoby. No, ale w końcu trzeba o czymś poplotkować, bo na różaniec jeszcze nie pora...

Dzięki takim wyznaniom, pszestałam {widząc młodą dziewczynę z dzieckiem} sądzić że to jej matka. Pochodzę z zaściankowej wsi gdzie często ludzie potrafią robić takie osądy. Więc dziękuję anonimowa rodzinko, że uczyniliście mnie lepszym człowiekiem😄

Ile ja się nasłuchałam, jaka to patologia i jakim cudem mając 15 lat mam dwójkę dzieci, bo brat w wózku a siostra pod rękę...

Ja zawsze się boję, że ktoś mnie zwyzywa, bo podobno wyglądam na gimnazjalistkę (studiuję), a czasem kupuję słoiczki dla niemowląt. Jestem alergikiem i podchodzą mi tylko pasteryzowane owoce, czasem człowiek zatęskni za smsjabłkiemakiem jabłka. Natomiast obiadki gerbera raczej nie szkodzą przy refluksie :D polecam, da się zjeść.

No cóż. Duża część ludzi właśnie tak po pozorach, zazwyczaj błędnie ocenia. Nigdy raczej tak nie robię, w końcu ile ludzi tyle różnych scenariuszy.

Uwielbiam ludzi.

Mam 20 lat i dorabiam jako opiekunka.. Spojrzenia ludzi sa po prostu okropne momentami..

Z pamiętnika 10latki

Chodzę na spacery z wózkiem z moim 7 miesięcznym bratem(mam 15lat) i też zaczynam zauważać te spojrzenia i słyszeć te słowa