#dhJNa
Mój problem zaczyna się w domu, gdzie nie mam wsparcia. Tylko wymagania i krzyki. Jak zrobię coś źle, to słyszę: "Postaraj się wreszcie!", "Czy ty niczego nie bierzesz na poważnie?!", oraz "Jesteś leniem". Jeśli zrobię coś dobrze, słyszę: "No, mogło być lepiej" lub nic, co jest bardzo dołujące, a ja przecież się staram!
Kolejnym ważnym punktem jest poprzednia klasa. W tamtej klasie byłam niestety wykluczana z grupy i nie miałam za dużo znajomych, tym bardziej przyjaciół.
Dalszą częścią tego jest szkoła. U mnie w szkole na szczęście nauczyciele są bardzo wyrozumiali, oprócz garstki z nich. Niestety w klasie mam dwie dziewczyny, które po prostu uważają, że jestem głupia i atencyjna. Osobiście nie mam do nich problemu, niestety ta dwójka śmieje się ze mnie na każdym kroku. Mimo iż nic im nie robię, tylko jestem i popełniam błędy.
I tak przechodzimy do sedna. Przez to wszystko mam problemy z powiedzeniem czegoś na forum publicznym. Nie potrafię odpowiedzieć na proste pytanie w szkole i popadam w panikę, bo "Zrobię błąd i będą się śmiać", mimo iż znam dobrą odpowiedź do zadania.
Chciałabym, by kiedyś się zmieniło, ale obawiam się, że nie ma na to szansy.
Kiedyś byłam bardzo nieśmiała, miałam problem kupić bilet w kinie, a potem poszłam do pracy i tak mnie ludzie wkurzali i takiej nabrałam pewności siebie, że teraz już nieśmiała nie jestem, a na ludzi i ich wyśmiewanie czy obgadywania, mam po prostu wylane ;) Tobie też radzę, ludzie będą gadać i będą się śmiać, nie ma się co tym przejmować :)
Twoi rodzice nie mówią ci tych haseł na złość ale po to żebyś wzięła się za siebie, postawiła się światu i powiedziała "**uja się znacie, dam radę i pokaże wszystkim na co mnie stać", ale ty zamiast wziąć się w garść robisz się z siebie mameje. Postaw się i udowodnij rodzicom że się mylą, wredne dziewczyny postaw do pionu. I co z tego że strzelisz gafę i ktoś będzie się śmiał? Najwyżej się zaśmieją bądź i nie, to nie pierwsza i nie ostatnia gafa w życiu. W życiu tak samo jak się wygrywa tak samo trzeba nauczyć się z pokorą przyjmować porażki i iść dalej z podniesioną głową
Przestań pisać głupie i szkodliwe komentarze. Tutaj winni są rodzice i koleżanki, a nie autorka.
Nie, winna tu jest autorką i jej nastawienie. Życie jest ciężkie i trzeba sobie jakoś radzić by przeżyć i użalanie się nad sobą nic tu nie pomoże. Właśnie przez takie myślenie jak twoje, by młodych ludzi trzymać w szklanej bańce, osłabia się ich psychika i zdolność do poradzenia sobie w sytuacjach stresowych. Trzeba się wziąć w garść, kopnąć w cztery litery i iść do przodu